Z rozczarowania lewicą, intelektualnym Jurassic Park

Z krytyki ideologii, organizacji i moralności

Z radykalnego odejścia poza tradycyjny podział na lewicę i prawicę

Z możliwości działania tu i teraz, bez potrzeby globalnej rewolucji

Z ideału „unii egoistów” dążących do „pomocy wzajemnej”

Postlewica wzięła się z rozczarowania dotychczasową myślą lewicową, jej przywiązaniem do dogmatów, a przez to jej nie-aktualnością. Nic tak nie wyraża tego stanowiska jak tytuł eseju „Your Politics Are Boring As Fuck” („Wasza polityka jest kurewsko nudna”).

Postlewica to współczesny anarchizm, który wyrwał się z sideł lewicowych dogmatów. Odrzuca wszelkie ideologie jako prowadzące do tworzenia instytucji oraz moralność, zbiór arbitralnie ustalonych wyabstrachowanych ideałów,  która na lewicy zazwyczaj prowadzi do moralizmu – surogatu religii. 

Myśl postlewicowa jest poza tradycyjnym podziałem na lewicę i prawicę, bo wszystkie dotychczasowe ideologie są konserwatywne gdyż wierzą w pracę, a to powinna zostać zamieniona w zabawę, czyli dobrowolne działanie, które jakoby przy okazji jest produktywne. 

Punktem centralnym myśli postlewicowej jest zawsze Ja jako integralna jednostka funkcjonująca w społeczności innych autonomicznych i integralnych jednostek, które zaangażowane są w tymczasowe wspólnoty interesów.

Ideałem jest stirnerowska „unia egoistów” pchana pędem ku kropotkinowskiej „pomocy wzajemnej” by żyć „poza dobrem i złem” jak nietzscheański nadczłowiek… albo piraci! Arrrgh!

Leftism is dead! Long live them pirates!